Góry Stołowe: Jaki to Typ Gór? Wulkaniczne czy Płaskowyże?
Wśród bezkresu naturalnych krajobrazów, gdzie miliony lat pracy matki Ziemi ukształtowały niedostępne szczyty, Góry Stołowe wyróżniają się swoją niezwykłą architekturą, która budzi zachwyt i pytania o ich powstanie. Wielu z nas zastanawia się: jaki to typ gór? Odpowiedź jest zaskakująco prosta, a jednocześnie fascynująca — to góry płytowe, a nie typowe wzniesienia sięgające ku niebu. Charakteryzują je płaskie, owe stolikowe wierzchołki, które niczym gigantyczne kamienne stoły spoczywają na stromych zboczach, tworząc unikatowy układ w skali europejskiej. Takie ukształtowanie nie tylko buduje malowniczą panoramę, lecz także wpływa na charakterę turystycznych szlaków i badania geologiczne, które od lat przyciągają miłośników przyrody oraz naukowców chcących zgłębiać mechanizmy erozji, erupcji i procesu tworzenia tego nietypowego fenomenu krasowej flory i skał.

Spis treści:
- Genezja Gór Stołowych: formowanie się płaskowyżu
- Geologia Gór Stołowych: piaskowce i ich odporność
- Charakterystyczne rzeźby terenu w Górach Stołowych
- Góry Stołowe na tle innych pasm górskich
- Flora i fauna Gór Stołowych – ekosystem płaskiego szczytu
- Pytania i Odpowiedzi: Góry Stołowe - Jaki to Typ Gór?
Zanurzając się głębiej w kwestię klasyfikacji, zauważamy, że termin „góry płytowe” doskonale oddaje ich morfologię. Są to formacje powstałe w wyniku erozji warstw skalnych o zróżnicowanej odporności, tworzące charakterystyczne płaskie wierzchołki i pionowe ściany. Ten typ gór stanowi rzadkość, a ich obecność w Polsce to prawdziwy klejnot geologiczny.
| Cecha Geologiczna | Góry Stołowe | Typowe Góry Fałdowe (np. Tatry) | Inne Góry Płytowe (np. Mesa Verde) |
|---|---|---|---|
| Proces Powstania | Erozja i denudacja warstw piaskowców | Fałdowanie i wypiętrzanie skorupy ziemskiej | Erozja płaskowyżów o zróżnicowanej odporności |
| Dominująca Skała | Piaskowce (szczególnie kwarcowe) | Granity, wapienie, łupki, gnejsy | Piaskowce, zlepieńce, łupki |
| Kształt Szczytów | Płaskie wierzchowiny, strome zbocza | Ostre wierzchołki, turnie, grzbiety | Płaskie szczyty, mesy, butte |
| Różnica Wysokości | Do 200-300 m od podstawy do wierzchowiny | Nawet ponad 1000 m od podstawy do szczytu | Zależnie od regionu, często setki metrów |
| Wiek Skał | Kredowy, paleogeński | Paleozoiczny, mezozoiczny, kenozoiczny | Mezozoiczny, kenozoiczny |
Powyższa tabela pozwala dostrzec, jak bardzo Góry Stołowe odstają od stereotypowego obrazu gór. Podczas gdy większość pasm górskich, takich jak Alpy czy Tatry, to efekt starć tektonicznych i fałdowania skorupy ziemskiej, Góry Stołowe są dziełem cierpliwej pracy wody, wiatru i lodu, które przez miliony lat rzeźbiły ich obecny kształt, odsłaniając warstwy o różnej twardości.
Genezja Gór Stołowych: formowanie się płaskowyżu
Opowieść o narodzinach Gór Stołowych rozpoczyna się miliony lat temu, w okresie górnej kredy. Wówczas obszar ten pokrywało płytkie morze, na dnie którego osadzały się piaski i muły. Z biegiem czasu, w wyniku diagenezy, osady te ulegały cementacji, przekształcając się w twarde piaskowce i mniej odporne margle.
Zobacz także: Nowoczesna zastawa stołowa na 12 osób – przewodnik 2025
To właśnie zróżnicowana odporność tych warstw skalnych stała się kluczem do unikalnego ukształtowania terenu. W późniejszych epokach geologicznych, po wycofaniu się morza i wypiętrzeniu obszaru, rozpoczęła się długotrwała i nieubłagana praca sił egzogenicznych – wiatru, wody i lodu. Erozyjne działanie tych czynników, niczym precyzyjne dłuto, stopniowo usuwało mniej odporne warstwy, pozostawiając twarde piaskowce w postaci imponujących płaskowyżów i skalnych formacji.
Proces ten można porównać do obierania cebuli, gdzie każda ściągnięta warstwa odsłania kolejną, inną w swej strukturze. W efekcie powstał labirynt płasko ściętych wzgórz, rozdzielonych głębokimi dolinami i wąwozami, co jest charakterystyczne dla Gór Stołowych: formowanie się płaskowyżu.
Geologia Gór Stołowych: piaskowce i ich odporność
Serce geologii Gór Stołowych bije w rytmie piaskowców. Te osadowe skały, powstałe z ziaren kwarcu scementowanych spoiwem kalcytowym lub ilastym, stanowią budulec niemal całego masywu. Kluczową rolę w ich ukształtowaniu odegrała zróżnicowana odporność poszczególnych warstw piaskowców.
Zobacz także: Gdzie są Góry Stołowe? Lokalizacja w Polsce
Warstwy dolne, bardziej zwięzłe i odporne na wietrzenie, tworzą podstawę skalnych filarów i olbrzymich płyt. Natomiast warstwy górne, często mniej spoiste i bardziej podatne na erozję, ulegały szybszemu niszczeniu, co doprowadziło do powstania charakterystycznych stożków, grzybów skalnych i labiryntów, z których słyną Góry Stołowe: piaskowce i ich odporność są niezaprzeczalne.
Warto zwrócić uwagę, że dominacja piaskowców sprawiła, że gleby w rejonie Gór Stołowych są zazwyczaj ubogie i kwaśne. To z kolei ma bezpośredni wpływ na skład gatunkowy flory i fauny regionu, tworząc specyficzne warunki dla rozwoju życia.
Charakterystyczne rzeźby terenu w Górach Stołowych
To, co wyróżnia Góry Stołowe na tle innych górskich krajobrazów, to ich niezwykłe i fantazyjne kształty. Erozyjne procesy, niczym rzeźbiarz, wyczarowały tu prawdziwą galerię rzeźb skalnych. Najbardziej znane to Szczeliniec Wielki i Błędne Skały. Są to miejsca, gdzie formy skalne przyjmują postacie zwierząt, ludzi, czy przedmiotów, pobudzając wyobraźnię turystów.
Wśród tych unikatowych form znajdziemy wspomniane już grzyby skalne, maczugi, ambony, a także głębokie szczeliny i korytarze, które tworzą naturalne labirynty. Przykładem jest Skalne Miasto, labirynt skalny w rezerwacie Błędne Skały, gdzie przejście przez wąskie szczeliny, nieraz liczące kilkadziesiąt centymetrów szerokości, dostarcza niezapomnianych wrażeń. Jednym z najbardziej znanych jest np. „Kurza Stopka” lub „Kasa”, gdzie opłaty za wejście wynoszą 12 zł za bilet normalny i 6 zł za ulgowy. Trasa turystyczna zajmuje około 40-50 minut. Długość ścieżki ok. 850 metrów.
Te charakterystyczne rzeźby terenu w Górach Stołowych są efektem współdziałania czynników geologicznych i potęgi natury, która przez tysiąclecia cierpliwie formowała krajobraz.
Góry Stołowe na tle innych pasm górskich
Porównanie Gór Stołowych z innymi pasmami górskimi w Polsce i na świecie ukazuje ich wyjątkowość. Podczas gdy Karpaty czy Sudety to góry fałdowe, o ostrych szczytach i głębokich dolinach, Góry Stołowe reprezentują zupełnie inny typ ukształtowania. Wysokość względna, czyli różnica między najwyższym punktem a podstawą, jest tu znacznie mniejsza, oscylując wokół 200-300 metrów, co jest typowe dla gór płytowych.
Ich płaskie wierzchowiny kontrastują z ostrymi graniami Tatr czy Karkonoszy, a powolny proces erozji piaskowców odróżnia je od dynamicznego fałdowania i wypiętrzania. Ta unikalna morfologia sprawia, że Góry Stołowe są cennym obiektem badań geologicznych i doskonałym miejscem do obserwacji procesów kształtowania krajobrazu przez siły natury.
Podobieństwa można dostrzec jedynie z niektórymi formacjami w Stanach Zjednoczonych, takimi jak płaskowyże w rejonie Monument Valley, czy też z niektórymi obszarami w Czechach. To podkreśla rzadkość i unikatowy charakter Gór Stołowych na tle innych pasm górskich.
Flora i fauna Gór Stołowych – ekosystem płaskiego szczytu
Surowe warunki panujące na płaskowyżach Gór Stołowych – ubogie gleby, silne wiatry i duże wahania temperatury – stworzyły specyficzny ekosystem płaskiego szczytu. Dominują tu lasy iglaste, głównie świerkowe, które doskonale radzą sobie w tych trudnych warunkach. Lasy te są często podmokłe, a na ich dnie rosną liczne gatunki mchów i paproci, tworząc niemal pierwotny krajobraz.
Wśród fauny warto wymienić rzadkie gatunki ptaków, takie jak cietrzew, oraz drapieżniki – rysie i wilki, które choć nieliczne, są dowodem na dziki charakter tego obszaru. Jelenie, sarny i dziki są znacznie łatwiejsze do zaobserwowania. To właśnie ta różnorodność biologiczna, dostosowana do specyficznych warunków piaskowcowych płaskowyżów, sprawia, że flora i fauna Gór Stołowych jest tak interesująca.
Obszar ten, objęty ochroną w ramach Parku Narodowego Gór Stołowych, jest azylem dla wielu chronionych gatunków roślin i zwierząt. Dzięki temu możemy podziwiać pierwotną formę natury i obserwować, jak życie dostosowuje się do tak nietypowego środowiska górskiego.
Pytania i Odpowiedzi: Góry Stołowe - Jaki to Typ Gór?
-
Jakim typem gór są Góry Stołowe?
Góry Stołowe to góry płytowe, co oznacza, że charakteryzują się płaskimi wierzchowinami i stromymi zboczami, przypominającymi olbrzymie kamienne stoły. Nie są to typowe góry fałdowe z ostrymi szczytami.
-
W jaki sposób powstały Góry Stołowe?
Góry Stołowe powstały w wyniku długotrwałego procesu erozji i denudacji warstw skalnych o zróżnicowanej odporności. Miliony lat temu obszar ten był dnem płytkiego morza, gdzie osadzały się piaski i muły. Po wycofaniu się morza i wypiętrzeniu terenu, wiatr, woda i lód stopniowo usuwały mniej odporne warstwy, pozostawiając twarde piaskowce w formie płaskowyżów i skalnych formacji.
-
Jakie są charakterystyczne cechy geologiczne Gór Stołowych?
Dominującą skałą w Górach Stołowych są piaskowce, zwłaszcza kwarcowe. Kluczową rolę w ich ukształtowaniu odegrała zróżnicowana odporność poszczególnych warstw piaskowców. Warstwy dolne są bardziej zwięzłe i odporne, tworząc podstawy, natomiast górne, mniej spoiste, ulegały szybszemu niszczeniu, co doprowadziło do powstania charakterystycznych stożków, grzybów skalnych i labiryntów (np. Szczeliniec Wielki, Błędne Skały).
-
Czym Góry Stołowe różnią się od typowych gór fałdowych, takich jak Tatry?
Góry Stołowe, będące górami płytowymi, powstały głównie w wyniku erozji piaskowców, co doprowadziło do powstania płaskich wierzchowin i stromych zboczy. Typowe góry fałdowe, jak Tatry, są efektem fałdowania i wypiętrzania skorupy ziemskiej, charakteryzują się ostrymi wierzchołkami, turniami i znacznie większymi różnicami wysokości (nawet ponad 1000 m od podstawy do szczytu, w Górach Stołowych około 200-300 m).